Różnego rodzaju choroby oczu u psów nie są rzadkością. Do wyjątkowo często diagnozowanych schorzeń narządu wzroku u tych zwierząt zalicza się entropium oraz ektropium. Czym są te problemy okulistyczne? Jak się objawiają? Co grozi psu, gdy entropium lub ektropium zostanie zbyt późno rozpoznane bądź nie będzie leczone? Odpowiedzi na te i inne pytania znajdują się poniżej.
Entropium oraz ektropium są schorzeniami związanymi z niewłaściwym ustawieniem powiek względem rogówki oka. W największym uogólnieniu – wady te wywołują u psa spory dyskomfort, a nawet ból. W skrajnych przypadkach choroby doprowadzają do poważnego uszkodzenia rogówki, które może zakończyć się nawet utratą wzroku. Dlatego warto wiedzieć, czym oba schorzenia się objawiają i jak łatwo zaobserwować, że z okiem naszego pupila dzieje się coś niepokojącego.
Czym jest entropium u psa?
Entropium to nic innego jak podwinięcie powieki. Schorzenie występuje m.in. u ludzi, ale też stanowi bardzo częstą wadę u psów oraz kotów. Podwinięciu w kierunku gałki ocznej ulega zwykle powieka dolna. Przypadłość doprowadza do tego, że rzęsy, a u zwierząt o długim włosiu także sierść, ocierają się o oko, podrażniają spojówkę (doprowadzając do jej wyraźnego zaczerwienienia), wywołują intensywne łzawienie i wreszcie doprowadzają do urazów rogówki, która w skrajnym przypadku może zostać poważnie uszkodzona.
Czym jest ektropium?
Ektropium w gruncie rzeczy jest schorzeniem niezwykle podobnym do entropium. W tym przypadku jednak powieka (z reguły dolna) ulega zawinięciu na zewnątrz oka. Odstaje ona na tyle od rogówki, że niebezpiecznie odsłania spojówkę oraz trzecią powiekę. Narząd wzroku jest więc w nieodpowiedni sposób chroniony np. przed kurzem, pyłkami i innymi podobnymi zanieczyszczeniami. Ektropium doprowadza do tego, że oko cały czas jest podrażnione, pojawia się nadmierne łzawienie oraz stany zapalne. To z kolei powoduje u psa dyskomfort oraz ból (nie tak mocny jak w przypadku entropium, ale wciąż wpływający na samopoczucie zwierzęcia).
Przyczyny entropium i ektropium
Entropium i ektropium mają najczęściej podłoże genetyczne. Poszczególne rasy, o charakterystycznej budowie tzw. kufy oraz dużych oczach, mierzą się z tymi schorzeniami wyjątkowo często. Podwinięcie powieki stanowi typową wadę narządu wzroku np. u spanieli, bokserów, bernardynów i dogów niemieckich. Z kolei zawinięcie powieki na zewnątrz wyjątkowo często diagnozuje się u golden retrieverów, labradorów, buldogów angielskich i wyżłów weimarskich. Oczywiście w zależności od mieszanki genów choroby te mogą wystąpić u nich ras oraz u kundelków.
Entropium i ektropium mogą też być następstwem urazów mechanicznych oka – wtónie do urazów powiek. To szczególnie częsta przypadłość psów, które swobodnie poruszają się np. po terenach zielonych, łąkach, dużych ogrodach itd.
Entropium i ektropium – objawy
Oba schorzenia są dość łatwo zauważalne. Alarmujące powinny być przede wszystkim takie symptomy jak nadmierne łzawienie, które z czasem przeobrazi się w ropną wydzielinę wydobywającą się z kącików oczu oraz zaczerwienienie spojówek. Podwinięcie powieki lub jej zawinięcie bywa zresztą wyraźnie dostrzegalne – chroniąca część oka odsłania gałkę oczną i bez większego kłopotu można to zauważyć nawet przy pobieżnych oględzinach pyszczka czworonożnego przyjaciela. Innym typowym objawem jest tzw. opadająca powieka, która sprawia, że oczy psa wydają się smutne i przygnębione.
O tym, że ze zdrowiem psa dzieje się coś niepokojącego, informować będzie też samopoczucie zwierzęcia. Jeśli stało się ono apatyczne, przestało jeść, a na dodatek ociera się ono głową o ściany i meble, próbuje łapami manewrować w okolicach oczu, to w połączeniu z poprzednimi symptomami ma się z dużą pewnością do czynienia z entropium lub ektropium.
Do czego prowadzą nieleczone entropium i ektropium?
Omawiane wady narządu wzroku powinny być jak najszybciej wyleczone i skorygowane. W przeciwnym razie doprowadzą do pojawienia się stanów zapalnych worka spojówkowego i rogówki. To z kolei może wywołać powstanie dysfunkcji procesu wytwarzania łez oraz wpłynie na ich nieprawidłowy skład chemiczny. Ostatecznie entropium i ektropium doprowadzają do owrzodzenia oraz perforacji rogówki. Nie dość, że to dla psa dolegliwości bardzo uciążliwe, skrajnie mogą doprowadzić do utraty wzroku w chorym oku.
Leczenie entropium i ektropium
Leczenie entropium i ektropium polega przede wszystkim na przeprowadzeniu zabiegu operacyjnego. W znieczuleniu ogólnym usuwa się nadmiar skóry z powieki i nakłada szwy, które zdejmowane są po około 10 dniach od przeprowadzenia zabiegu. Później zwierzę musi odbyć obowiązkową rekonwalescencję.
Artykuł powstał przy współpracy z EyeVet – Centrum Okulistyki Weterynaryjnej Wrocław – https://eyevet.pl/pl
